Deer

****: ‘met heel veel humor, heel veel zelfspot, een paar onverwachte fysieke uitspattingen en zelfs met heel veel spanning…een simpele, maar oh zo belangrijke, indringende boodschap aan de politiek en de medemens.’

‘volstrekt eigenzinnige cabaretier…een onaangepast personage belandt in bizarre taferelen. Baartman acteert dit allemaal sterk, en diverse stukken werken komisch.’

‘Baartman floreert in haar beeldspraak, haar imitaties en haar bijna absurdistische herhaling. Ze krijgt de zaal steeds harder aan het lachen. Haar afsluitende protestlied is prachtig.’

‘ontzettend leuk materiaal. Baartman kan geweldig tieren... gloedvolle, vrolijke jodeldemonstraties.’

‘Baartman is écht grappig, gaat slim om met actualiteit en heeft een gave om verhalen te vertellen.’

‘expressieve stijl…Baartman fantaseert grappig…Mooi is het slotlied.’

Op vrijdag 4 april sprak Gidi Heesakkers met Nathalie voor haar rubriek Wat zijn dit voor vragen? in de Volkskrant. Je kunt het interview hier lezen.

Wat zijn dit voor vragen? Tien dilemma’s voor cabaretier Nathalie Baartman (51), die in haar voorstelling Deer een zacht antwoord zoekt op deze harde tijd. Ook al zijn de ergernissen talloos en lijkt de noodzaak tot demonstreren oneindig: het draait er volgens haar om dat je hart niet dichtgaat.

In aanloop naar de première van Deer schreef Nathalie op verzoek van NRC een Cultuurdagboek voor de krant: 
Cabaretier Nathalie Baartman trekt langs de theaters met haar voorstelling ‘Deer’. „Laatst zei een toeschouwer naderhand tegen me: ‘Ik kon jouw dialect heel goed verstaan. Mijn hond komt ook uit de Achterhoek.’