Het hotel is het baken in de zee voor de reizende muzikant. Er zijn tijden in het leven van Carel Kraayenhof en Juan Pablo Dobal dat zij uit de koffer leven en van hotel naar hotel trekken. Hoeveel avonden en nachten na concerten eindigen zij niet in de kleedkamer van het theater of in de hotelbar? En daar trekt Carel zijn bandoneón weer uit de koffer en slaat Juan de oude hotelvleugel open. De volgende ochtend worden ze wakker en niet zelden zijn ze vergeten waar ze ook al weer waren. Een muzikantenleven is een gek, mooi leven, dat van een 'loco lindo'!
In Hotel Victoria vertellen Carel en Juan Pablo het publiek aan de hand van verschillende anekdotes over hun reizen/tournees over de hele wereld. Door middel van bestaande en nieuw gecomponeerde muziekstukken brengen deze twee muzikanten een programma met prachtige Argentijnse folkloremuziek.
Dit theaterconcert en het gelijknamige album hebben hun naam te danken aan de tango Hotel Victoria (1906) van pianist Feliciano Latasa, geïnspireerd op het fameuze Gran Hotel Victoria te Buenos Aires. Dit roemruchte hotel was de ontmoetingsplaats van veel musici en artiesten. Zij zochten hun fortuin in de metropool die aan de vooravond stond van de grote tangorage, die de wereld zou betoveren.
Carel over Hotel Victoria:
‘Er zitten mooie kanten aan dat reizen, maar mensen realiseren zich vaak niet dat het leven van een muzikant voor tachtig procent bestaat uit reizen en repeteren. We trekken van stad naar stad. Ik vind ons vaak een soort zeelieden. Het echte concert is maar een klein deel, precies dat deel dat voor het publiek een avondje uit is. Voor muzikanten is het een rare combinatie van passie, werk en hobby, dat artiestenleven. Het hotel is in die tijd hun tweede thuis.’
In Hotel Victoria vertellen Carel en Juan Pablo het publiek aan de hand van verschillende anekdotes over hun reizen/tournees over de hele wereld. Door middel van bestaande en nieuw gecomponeerde muziekstukken brengen deze twee muzikanten een programma met prachtige Argentijnse folkloremuziek.
Dit theaterconcert en het gelijknamige album hebben hun naam te danken aan de tango Hotel Victoria (1906) van pianist Feliciano Latasa, geïnspireerd op het fameuze Gran Hotel Victoria te Buenos Aires. Dit roemruchte hotel was de ontmoetingsplaats van veel musici en artiesten. Zij zochten hun fortuin in de metropool die aan de vooravond stond van de grote tangorage, die de wereld zou betoveren.
Carel over Hotel Victoria:
‘Er zitten mooie kanten aan dat reizen, maar mensen realiseren zich vaak niet dat het leven van een muzikant voor tachtig procent bestaat uit reizen en repeteren. We trekken van stad naar stad. Ik vind ons vaak een soort zeelieden. Het echte concert is maar een klein deel, precies dat deel dat voor het publiek een avondje uit is. Voor muzikanten is het een rare combinatie van passie, werk en hobby, dat artiestenleven. Het hotel is in die tijd hun tweede thuis.’