KIK Productions

Nieuws

Theo Nijland is winnaar Poelifinario Kleinkunst 2019 © Anouk de Vlieger di 1 okt 2019 Speellijst

Theo Nijland is winnaar Poelifinario Kleinkunst 2019

Op 30 september ontving Theo Nijland de Poelifinario Kleinkunst 2019, de prijs voor de meest indrukwekkende kleinkunstvoorstelling van het afgelopen seizoen voor zijn programma En de rest is onzin!  

Aldus de jury: 'Theo Nijland neemt ons mee naar een toekomst waarin alles wat slecht is werd verboden en het leven rimpelloos efficiënt is gemaakt. De vraag die hij meerdere malen impliciet aan zijn publiek stelt: worden we echt gelukkiger van een wereld die menselijke impulsen hardhandig onderdrukt?

De Maestro van het Nederlandse kleinkunstlied laat zijn vakmanschap nog maar eens gelden. Wat aan de oppervlakte misschien stoffige maatschappijkritiek lijkt, is bij nadere inspectie het prachtige, zeer persoonlijke relaas van een man die met het klimmen der jaren zijn vanzelfsprekendheden ziet verdampen. Tegelijk is het een overtuigend pleidooi vóór de romantiek en tegen een klinische levensstijl, die ons bestaan misschien langer, maar niet leuker maakt.

Nijland zingt zoals altijd een stapel steengoede liederen, die wordt opgediend met een stem die net zo warm is als zijn glimlach. De teksten lopen vaak over van poëtisch verwoord cynisme. In naam van een anonieme politieke partij pleit hij zogenaamd voor een nieuwe oorlog, die de uitwassen van de welvaart zou moeten elimineren. Weg met de kunst, hipsters en ‘genderneutrale kutzooi’. Tijd om terug te keren naar een niet bestaand verleden. Het contrast tussen Nijlands kalme voorkomen en de wanhoop die onder de vlammende tekst sluimert, zorgt voor kippenvel.

Minstens zo indrukwekkend zijn de intiemere liederen, waarin hij zwierig de liefde bezingt of zich voldaan overgeeft aan zijn huidige levensfase. Een oudere heer die best wat weemoedig terug kan kijken op zijn jongere en fysiek sterkere dagen, maar voor geen goud meer die onzekere knul zou willen zijn. Vroeger was alles beter? Nee hoor, vroeger was alles anders.
Soms gaat hij even naast zijn piano staan. Vertelt hij een al even scherp verhaal. Over dat hij zich niet laat regisseren. Door niemand niet. Terecht. In Nijlands eigenwijze imperfectie schuilt de ware schoonheid.'