Over Theo Nijland
herkenbaar en intiem
Veel mensen blijken zich in zijn liedjes te herkennen. Onverbloemd strooit Theo met intieme bekentenissen en lokt hij met mierzoet venijn de confrontatie uit met de toehoorder. Of het nu gaat over alleen zijn (Een Eiland), hartstocht (Chanson), doodsangst (In de Natuur), moederliefde (Een Mevrouw), afgunst (Borsato) of over geluk (Wielklem).
spatzuiver
Muzikaal valt er veel te genieten. Theo is een pianist met een eigen stijl. Zijn harmonieën moduleren prachtig, zijn melodieën stromen, zijn muziek kan enorm swingen en hij weet zijn spel zo te timen, dat ieder woord van de tekst altijd spatzuiver op zijn plek valt. Zijn songteksten zijn zonder uitzondering ironisch, gevoelig, beklemmend, een tikje wonderlijk en vol onverwachte wendingen.
explosief
Theo kan zich soms in melancholie hullen en zijn publiek daarin meenemen. Maar dan opeens laat hij de vleugel kraken, barst hij los en slaat toe. Altijd brengt hij zijn verhalen glashelder en met humor over het voetlicht. Zijn soepele stem verbindt al die elementen. In zijn performance doet zijn gelaatsuitdrukking de rest. Je moet Theo dus vooral ook gewoon zien.
een veelkoppig monster
Hij had ook kunnen zingen: 'Ik wil scenarist, tekstschrijver, componist, pianist, zanger en performer zijn', want hij is het allemaal. Op verzoek maakt Theo muziek voor onder andere film-, theater- en televisieproducties. Hij schrijft niet alleen muziek, maar ook liedteksten en columns in opdracht van anderen. Hij ontwikkelt theaterconcepten en verzorgt muzikale entr'actes en concerten voor bedrijven en instellingen. Daarnaast componeert hij radio- en televisiecommercials die hij ook kan inspreken.
Voorbeelden van filmmuziek van zijn hand: Bij Nader Inzien, Leedvermaak, Op afbetaling, Gaston's Oorlog, Het jaar van de Opvolging, Loenatik, de Moevie en de tv-serie Wilhelmina van Olga Madsen. Nijland is ook de schrijver van het repertoire van de roemruchte The Shooting Party. Ook theatermakers maken veelvuldig gebruik van zijn muziek, waaronder Brigitte Kaandorp (onder meer in Lente), Joep Onderdelinden en Hans Croiset in een door hem geregisseerd toneelstuk One Flew over the Cuckoo's Nest.
na The Shooting Party
Nadat The Shooting Party ophoudt te bestaan in 1996, besluit Theo in 2000 enkele seizoenen op te treden als solozanger. Vanaf 2003 vervolgens is hij weer vaker met andere artiesten te zien in diverse voorstellingen, zoals de kerstvoorstelling Nijland nodigt uit (2003 en 2004) en met Rosita Steenbeek in De Kus, een lichtzinnig, literaire revue (2005 en najaar 2006). In diezelfde jaren speelt/danst hij samen met danser Paul Selwyn Norton in De Finalisten.HIj gaat vervolgens weer solo op pad met zijn programma Theo Nijland zingt zo nu en dan en later met zijn succesvolle muziekprogramma Masterclass (2007 - 2009). In september 2008 maken Kees Torn, Jeroen van Merwijk, Maarten van Roozendaal en Theo eenmalig een liedprogramma De Bende van Vier in De Kleine Komedie in Amsterdam.
Najaar 2009 en 2010 komt Theo terug met de 2persoonsmusical Mijn leven als Theo Nijland, tezamen met de jonge acteur/zanger Juneoer Mers. In het voorjaar 2010 speelt hij samen met Porgy Franssen, Daniël Samkalden en Maarten Koningsberger in de muziektheatervoorstelling Piet Paaltjens. Vanaf september 2011 presenteert Theo de solo In andere handen. Tijdens de Parade 2012 is hij te zien in het theaterconcert 't Begin Van Het Einde. Hij zingt alle songs van het gelijknamige album met een twaalfkoppige band, compleet met strijkers en backing vocals.
In seizoen 2012-2013 presenteert Theo twee voorstellingen; een vernieuwde versie van In andere handen en Words and Music tezamen met Lavina Meijer. In 2013 en 2014 speelt hij maar liefst drie programma's: Garland&Minelli van Janke Dekkerproducties, de solo Theo Nijland zingt en De Elite, samen met vijf door hem bewonderde kleinkunstenaars.
In de herfst van 2015 wil Theo op pad met zijn solovoorstelling Desalniettemin, maar moet dat noodgedwongen uitstellen. In de zomer ervoor scheurt zijn aorta. Hij gebruikt het jaar erna om te herstellen. Dientengevolge begint de toer precies een jaar later alsnog, in september 2016. Voorafgaand aan de start van de theatertournee Desalniettemin komt ook de gelijknamige cd uit bij BASTA MUSIC. De reprise volgt in 2017-2018.
theater: Ontboezemingen van een blij mens / De Joke's
In 2018 - 2019 en in 2019 - 2020 gaat hij opnieuw alleen op pad met het theaterconcert En de rest is onzin, vast van plan om de zin van de onzin te scheiden. Met het programma wordt hij uitgeroepen tot winnaar van de Poelifinario Kleinkunst 2019.
In het najaar 2020 speelt hij voor de 'corona-gelegenheid' een voorstelling met liedjes uit zijn omvangrijke oeuvre die Ondertussen heet. Ze gaat vooraf aan zijn soloprogramma Ontboezemingen van een blij mens, waarmee hij van 2021 tot en met 2023 toert. Daarnaast maakt hij tezamen met Jan-Paul Buijs en Bart Rijnink de muziektheatervoorstelling De Joke's. In een reeks Nederlandstalige liedjes worden de frustraties, de verlangens en de schimmige grenzen van de mannelijkheid bezongen. Daar gaan de mannen in 2023-2024 mee door.
Voorjaar 2024 start hij met zijn laatste solotheaterconcert Uitgekunsteld. Daarin tovert hij nog één keer een verzameling kraakheldere, nieuwe liedjes uit zijn koker. Een heerlijk programma voor wie Theo voor het laatst solo wil zien spelen. In mei 2024 sluit hij deze laatste theatertournee af.
Songboek met bladmuziek
Vóór het ongeval in 2015 voltooit hij ZOEK 'T MAAR UIT - Het THEO NIJLAND Songboek met de bladmuziek van achtendertig van zijn liedjes. In december 2015 geeft BASTA MUSIC het boek uit en vindt de presentatie ervan plaats in De Kleine Komedie te Amsterdam. Dit is Theo's tweede liedtekstenboek, de eerste uit 2002 heet De Liefde die zo veelbelovend was.
Je kunt op me rekenen
Op het Zeeland Nazomerfestival 2017 speelt Theo De Man in de voorstelling Uit de tijd vallen, gebaseerd op het gelijknamige boek van de Israëlische schrijver David Grossman. Nadat zijn zoon als soldaat sneuvelde, heeft de schrijver geprobeerd zijn rouwproces in woorden te vangen. Marlies Heuer bewerkte het verhaal en regisseerde de voorstelling. De Volkskrant schreef over Theo's rol: '...prachtig bezonken'.
In 2019 vragen Wivineke van Groningen, Lieneke Le Roux en Margo Dames hem om een toneelstuk te schrijven voor hen. Zij dragen het idee aan: Theo schrijft de komedie Je kunt op me rekenen voor hen.
Groenman-taalprijs, tweemaal Annie M.G. Schmidtprijs en andere onderscheidingen
In 1997 ontvangt Theo de Annie M.G. Schmidtprijs voor zijn liedje Kaal en wordt hij twee keer genomineerd; voor de Vakprijs Filmmuziek van het Nederlands Filmfestival en voor de Liraprijs, een onderscheiding voor het beste scenario. Zijn cd's Masterclass en 't Begin van het Einde worden beide genomineerd voor een Edison Kleinkunst. Zijn 2persoonsmusical Mijn leven als Theo Nijland ontvangt De Mus op de Parade 2009. En het kinderlied Zonder pyama aan (tekst en muziek) uit de musical Kees, de jongen krijgt een nominatie voor de Willem Wilminkprijs 2010. In 2011 ontvangt hij (samen met Brigitte Kaandorp) de Annie M.G. Schmidtprijs nogmaals, ditmaal voor Lente, een lied van Brigitte Kaandorp, waarvoor hij de muziek schrijft. In 2015 krijgt hij de prestigieuze Groenman-taalprijs. Deze wordt elke twee jaar uitgereikt aan een Nederlandse of Vlaamse (media)persoonlijkheid, die zich onderscheidt door goed en creatief gebruik van de Nederlandse taal. In september 2019 krijgt hij de Poelifinario Kleinkunst 2019 voor zijn programma En de rest is onzin.