Over Spinvis
OVERVECHT
2024 en 2025 Spinvis gaat samen met pianist Lucas Oldeman op pad met het theaterconcert OVERVECHT om hun lang gekoesterde plan om samen de liedjes van Spinvis uit te voeren in al zijn puurheid, met niets anders dan piano en gitaar.
2023 en 2024 In het najaar vindt de clubtoer Be-Bop-A-Lula plaats. Samen met Saartje Van Camp speelt Spinvis de reprise van Neveldieren in het voorjaar.
2022 en 2023 Soms Breekt Er Een Hart, Soms Blaft Er Een Hond gaat in reprise. Samen met Saartje Van Camp maakt Spinvis het theaterconcert Neveldieren. In april 2023 verschijnt zijn zevende album Be-Bop-A-Lula bij Excelsior Recordings. In mei 2023 ontvangt hij de prestigieuze Lennaert Nijgh Prijs.
2021 en 2022 Spinvis speelt in het najaar 2021 nog een aantal keren OOG IN OOG. In oktober 2021 ontvangt hij De Gouden Notekraker van zijn vakgenoten, voor wie hij dé artiest is die live al meerdere jaren invloedrijk en toonaangevend is. In voorjaar 2022 gaat hij opnieuw met de band op tournee met het theaterconcert Soms Breekt Er Een Hart, Soms Blaft Er Een Hond.
2019 en 2020 reprise van In Werkelijkheid. Omwille van corona in voorjaar 2020 is een aantal voorstellingen geannuleerd. Spinvis, Saartje Van Camp en Niels Jonker passen de voorstelling aan. In het najaar 2020 spelen ze in plaats van In Werkelijkheid, OOG IN OOG. Op een waaier van instrumenten, tot de rand gevuld met liedjes uit alle periodes uit het oeuvre van Spinvis. In najaar 2020 verschijnt de cd 7.6.9.6.
2018 en 2019 Spinvis toert met Saartje Van Camp langs de theaters met hun concert In Werkelijkheid. In voorjaar 2019 maken ze samen met choreograaf Adriaan Luteijn, Marlena Wolfe en dansers een nieuwe voorstelling met Introdans: VIER VERHALEN EN EEN DAG. Een sprookje over toekomst en vrijheid.
2017 en 2018 Samen met een bijzonder samengesteld muzikaal gezelschap (5) maakt Spinvis het theaterconcert Trein/Vuur/Dageraad. Speciaal voor deze voorstelling maakt hij arrangementen voor knisperende elektronica, trefzekere percussie en gloedvolle strijkers. De muzikanten spelen ouder materiaal en nieuwe liedjes van de gelijknamige cd van Spinvis, die op 28 april 2017 is verschenen.
Op het CaDance Festival in Den Haag gaat de eerder genoemde dansvoorstelling Howl in première. Voor het theatergezelschap De Hollanders schrijft hij De Eersten. Hij componeert ook de muziek voor deze voorstelling. Het theaterconcert Trein/Vuur/Dageraad gaat in maart 2018 in reprise.
Voor de Vlaamse film Vele Hemels boven de zevende, naar een boek van Griet Op De Beeck, schrijft Spinvis de filmmuziek.
2015 en 2016 Samen met Saartje Van Camp reist Spinvis in het voorjaar van beide seizoenen langs Nederlandse en Belgische theaters met Oogcontact Van De Eenzaamste Soort. Het theaterconcert bestaat uit bekend, onbekend en nog maar net geboren materiaal.
Spinvis maakt met choreograaf Amos Ben-Tal, OFFprojects en Korzo producties de met de Dioraphte Dansprijs 2016 bekroonde voorstelling Howl. Hij schrijft de teksten, componeert de muziek en is de intermediair tussen dansers en publiek in dit programma, dat zowel een talkshow, een concert als een dansvoorstelling is.
Kintsukuroi
2014 Spinvis en Saartje Van Camp schrijven de gedanste opera Kintsukuroi, geïnspireerd op de onvoorstelbare beelden van de tsunami in Japan in 2011. Het verhaal handelt over de relatie tussen de tijdelijke, fragiele en liefhebbende mens en de miljarden jaren oude planeet waarop hij leeft. De voorstelling gaat in première op Oerol. In het najaar volgt een theatertournee.
In opdracht van Muziekgebouw Eindhoven, Het Concertgebouw en Nederlands Kamerkoor maakt Spinvis een avondvullend werk voor hem, een band en twaalf zangstemmen van het Nederlands Kamerkoor. De lezing van filosofe Stine Jensen vormt samen met de muziek een zogenaamd Scherpdenkersconcert, dat in maart plaatsvindt.
2013 In het voorjaar presenteert Spinvis het theaterconcert Tot ziens, Justine Keller in de Nederlandse theaters. Vanaf maart is hij Cultural Professor aan de TU in Delft. Samen met studenten werkt hij aan een bouwwerk dat groeit zonder vooropgezet plan of vaste methode. Met Zapp 4 toert hij door Nederland met de voorstelling The Inexplicable Journey.
In oktober herneemt hij het theaterconcert Tot ziens, Justine Keller.
2012 Spinvis reist langs het clubcircuit en de festivals in Nederland en België na de release van de cd Tot ziens, Justine Keller.
2011 Spinvis toert vanaf februari met vier muzikanten door Nederland met zijn theaterconcert De Weerman. In juli verschijnt de film Adem, waarvoor hij de soundtrack heeft gemaakt. Najaar 2011 speelt hij een reprise van De Weerman. In oktober verschijnt zijn cd Tot ziens, Justine Keller, die door publiek en pers lovend wordt ontvangen.
Johnny van Doornprijs voor de Gesproken Letteren
2010 In april gaat het muzikale sprookje Het Geheugen van Lupo Thomas in première. Deze muzikale trip van ongeveer 50 minuten door de Amersfoortse wijk Vathors is eind augustus 2009 door Spinvis en regisseur Hans Kok, in samenwerking met onder anderen Tom Pintens, Arjan Witte, Hans Dagelet, Hanco Kolk en Saartje Van Camp gemaakt. Spinvis maakt met de Vlaamse zangeres Geike Arnaert (ex-Hooverphonic) muziek bij de speelfilm Adem. De drie opnamesessies in Brussel in de winter van voorjaar 2010 leveren zoveel songmateriaal op, dat naast een soundtrack ook een album uitkomt onder de naam Dorléac. Tijdens het festival De Geest Moet Waaien op 29 mei in Arnhem krijgt Spinvis de Johnny van Doornprijs voor de Gesproken Letteren, voor zijn muzikale taalgebruik en poëtische oeuvre.
2009 Spinvis start zijn nieuwe voorstelling KamerMuziek in België en vervolgt het in Nederland, vanaf 28 februari. Ook op de Parade is het te zien. Het album Dagen Van Gras, Dagen Van Stro (2005) behaalt de gouden status.
2008 Spinvis herneemt zijn voorstelling Op een avond in het Heelal.
Hij brengt een eerbetoon aan schrijver Simon Vinkenoog, die op 18 juli van dat jaar tachtig jaar wordt. Het album Ritmebox bevat naast een cd met muziek geïnspireerd door werk van Vinkenoog, ook een boek met zijn gedichten. Spinvis heeft uit vele uren archiefmateriaal van de dichter, een collage van muziek en geluid samengesteld. Ritmebox verschijnt op 14 juli in een gelimiteerde oplage van 2000 genummerde exemplaren.
Hij maakt de soundtrack voor Vox Populi, de speelfilm van Eddy Terstall die in het najaar in de bioscoop te zien is. Hij is een van de vijf componisten die muziek maken voor het album Freeland bij de roman Vreeland van de Utrechtse auteur en popjournalist Jerry Goossens. De nummers op de cd worden uitgevoerd door de fictieve groep The Group.
Popprijs
2007 Tijdens Noorderslag in Groningen krijgt Spinvis de Popprijs 2006 uitgereikt. 'Spinvis is eigenzinnig en origineel en trekt zich niets aan van de hitlijsten. Hij legt alleen verantwoording af aan zichzelf en heeft tekstdichten in de Nederlandse taal naar een nieuw plan getrokken', aldus de jury.
Vanaf maart toert hij met de muzikanten: Saartje Van Camp (cello, zang), Lucas Oldeman (piano, zang), Jeroen Kleijn (slagwerk), Cor van Ingen (basgitaar, zang), Arjan Witte (toetsen, accordeon), Jan van Eerd (vibrafoon, samples en percussie) en Hans Dagelet (trompet, mamola) langs de Nederlandse theaters met zijn programma Op een avond in het Heelal. Met deze voorstelling reizen ze in maart ook door Zuid-Afrika.
Tijdens de Parade speelt de formatie, tezamen met Simon Vinkenoog het programma Noga. Op 27 augustus 2007 verschijnt het album Goochelaars en Geesten, een 'gevonden' plaat als het ware, met Wespen op de appeltaart, Alles in de wind (met Gideon, de zoon van Spinvis) en de veelgezochte titelsong Medea van de televisieserie van Theo van Gogh en nog veel meer.
2006 Spinvis maakt een nieuwe mix voor de singleversie van Ik Wil Alleen Maar Zwemmen. De single bevat ook een dubversie van het nummer. Tekenaar Hanco Kolk maakt een stripversie van Voor Ik Vergeet. De strip is onderdeel van Strips In Stereo, een boek en cd met veertien stripversies van veertien Nederlandstalige liedjes. De uitgave wordt in maart in Paradiso gepresenteerd aan de vooravond van de Boekenweek 2006. Spinvis maakt onderdeel uit van de NL Impressionisten, een verzamelnaam voor zeven Nederlandstalige bands die hun eigen identiteit als uitgangspunt voor hun werk nemen. Naast Spinvis zijn ook Meindert Talma, De Kift, at the close of every day, André Manuel, Mondo Leone en D'r Sjaak bij dit project betrokken. Vanaf 18 maart spelen de NL Impressionisten in groepen van twee tot drie enkele maanden in diverse Nederlandse zalen. Op 20 maart verschijnt het album JA!, de honderdste uitgave op Excelsior en een samenwerking met Simon Vinkenoog. Het project vloeit voort uit een ontmoeting tussen de dichter en de muzikant op de Dag van de Literatuur in de Rotterdamse Doelen in 2005. Op het album staan zeven stukken, waarvan één live opgenomen in de Paradiso op 21 januari 2006. Het duo wordt terzijde gestaan door schrijver, 'Hammond- en echoman' Arjan Witte. JA! wordt ondersteund met optredens in Rotterdam, Antwerpen, Groningen en Drachten.
Met het programma De Suikerklok staan het Spinvis-orkest en Simon Vinkenoog op De Parade. De Suikerklok is gebaseerd op een roman van de Portugese schrijver Michael Magio. Spinvis staat met zijn band op Lowlands, Waterpop, Dranouter en de Venlose Zomerfeesten. Het laatste optreden is op 1 september in het bostheater De Kersouwe te Heeswijk-Dinther. Voor het project De Kunst Van Het Wandelen, georganiseerd door het Centrum Beeldende Kunst Gelderland, maakt Spinvis het muziekstuk Hertenkoor (Deel 2)..., Een Wandelsprookje. Wandelaars op het Zuid-Veluwse Elfbergenpad kunnen in december tijdens de tocht met koptelefoon luisteren naar een collage van heimachines, vogels, gitaarrifs en mijmeringen over het klokbekervolk. In zijn geluidscompositie verwijst Spinvis naar het wandellogboek van kunstenaar Q.S. Serafijn.
2005 The Ringtone Society presenteert tijdens Noorderslag een website die is gericht op de artistieke ontwikkeling van de ringtones. Een van de deelnemende artiesten is Spinvis. De muzikant is met het nummer Idee Zeventien te horen op de compilatie The Pet Series: Volume 4.
Na een try-out in Ekko te Utrecht in februari gaat Spinvis in het voorjaar op tournee langs Nederlandse theaters met het programma Lotus Europa. Zijn band bestaat tijdens de tournee uit Jan van Eerd (vibrafoon), Saartje Van Camp (cello), Lucas Oldeman (piano), Arjan Witte ('kosmos en echo'), Jeroen Kleijn (drums), Cor van Ingen (basgitaar) en Hans Dagelet (trompet).
Speciaal voor de Filmmuseum Biënnale 2005 in april maakt Spinvis onder de titel De Explicateur een theatrale voorstelling met archiefmateriaal, muziek en dialogen. Hij voert de muziek zelf uit in Filmmuseum Cinerama samen met band en acteur Hans Dagelet. De Explicateur maakt ook deel uit van The Night Of The Unexpected, 8 september in Paradiso.
Het optreden van Spinvis op 11 september in het Amsterdamse Concertgebouw samen met het orkest Holland Symfonia tijdens de Dutch Moroccan Music Experience gaat niet door omdat de organisatie van het festival bezwaar heeft tegen het nummer Het Mes Van God. De organisatie vindt de tekst te gevoelig, omdat Spinvis daarin verwijst naar de moord op cineast Theo van Gogh, door Mohammed B. op 2 november 2004.
Spinvis levert een gastbijdrage op het album De Geluiden Van Weleer van at the close of every day.
In november verschijnt het tweede album Dagen Van Gras, Dagen Van Stro. De eerste single van de plaat is Het Voordeel Van Video. De titel van de plaat is ontleend aan het science fictionboek Days Of Grass, Days Of Straw van R. A. Lafferty uit 1973. Volgens Spinvis is zijn tweede album veel persoonlijker dan het debuut. De release wordt gevolgd door een tournee langs de grote zalen van Nederland en België, te beginnen op 1 december in Brussel. Spinvis wordt begeleid door Saartje Van Camp (cello, zang), Lucas Oldeman (piano, zang), Jeroen Kleijn (slagwerk), Cor van Ingen (basgitaar, zang), Arjan Witte (toetsen, accordeon), Jan van Eerd (vibrafoon, samples en percussie), aangevuld met Hans Dagelet (trompet) en Hans Kok (video).
Zilveren Harp en Annie M.G. Schmidtprijs
2004 Begin januari wordt bekend gemaakt dat Spinvis een Zilveren Harp heeft gewonnen. In maart wint hij de Annie M.G. Schmidt-prijs 2003 voor het lied Voor Ik Vergeet (in de uitvoering van cabaretière Lenette van Dongen).
Voor de vierde editie van het festival Cross-Linx in Enschede maakt Spinvis in opdracht een compositie die bestaat uit drie ritmische monologen van tien minuten elk, uitgevoerd door actrice Roos Ouwehand, operazangeres Lucia Meeuwsen en acteur Hans Dagelet en begeleid door het Rosa Ensemble en het Ives Ensemble, aangevuld met gitaar en gemanipuleerde geluiden van Spinvis.
Spinvis componeert de titelsong van Medea, een zesdelige televisieserie van Theo van Gogh over de hedendaagse Nederlandse politiek die in de winter wordt uitgezonden.
Het Hoofd Van Ferdinand Cheval is een hoorspel over een Franse postbode die rond het begin van de vorige eeuw veertig jaar lang eigenhandig een paleis bouwde. Spinvis verknipt het hoorspel in achttien stukjes van elk zo'n twee tot drie minuten lang. Hij geeft achttien verschillende filmmakers de opdracht er een filmpje bij te maken. Het resultaat verschijnt begin november op dvd bij Nijgh & Van Ditmar, inclusief zakjes met stukjes steen en bouwdoosjes om zelf een paleis te maken. Spinvis draagt voor in het nummer Nieuwbouwwijk op de cd Niet Alleen van Claudia de Breij.
2003 Spinvis speelt in januari in een eenvoudigere bezetting op Noorderslag in Groningen. In het voorjaar doet hij een korte, succesvolle tournee met muzikanten die hem ook een jaar eerder begeleidden tijdens zijn livedebuut. Voor een compilatie op de website 3voor12.nl maakt Spinvis een liedje met Bauer. Spinvis speelt in augustus zowel op het Duitse Haldern Open Air festival als op het Belgische Pukkelpop. Nieuwegein Aan Zee is zowel een cd als een dvd. De cd bevat vier liedjes die niet op het debuutalbum staan, waaronder een versie van Astronaut gezongen door het Belgische Lais en gespeeld door het Spinvis Orkest. De dvd bevat live registraties en het onderdeel De Tijdmachine, ofwel een overzicht van een jaar Spinvis in beeld en geluid. Op 17 december doet Spinvis met orkest, voor de gelegenheid uitgebreid met strijkers, het laatste Nederlandse optreden in Vredenburg te Utrecht.
2002 Als op 1 april het album Spinvis uitkomt, reageert de pers unaniem enthousiast. Spinvis scoort vooral erg hoog bij muziekcritici en behaalt zodoende snel de hoogste positie in Oor's Moordlijst.
Spinvis maakt muziek bij een kunstwerk van Walter van Broekhuizen voor de manifestatie Over Helden, Schurken En Hadewijch. In drie nummers verwerkt hij de stem van cabaretier Abraham de Winter (1841-1920), zoals die klinkt op 78 toerenplaten uit 1901. De tracks verschijnen in de zomer op een speciale single tijdens de manifestatie Het Geheugen Van Een Stad te Breda.
In eerste instantie is De Jong niet van plan zijn muziek live ten gehore te brengen, maar eind 2002 staat Spinvis dan toch op de planken tijdens het Crossing Border festival in Amsterdam. Hij heeft voor deze gelegenheid een bijzondere zevenkoppige band samengesteld, bestaande uit vaak oudere, ervaren muzikanten die niet uit de popmuziek komen, zoals drummer Louis Debij (vaste muzikant bij TROS Session, Toots Thielemans, Rogier van Otterloo, de Beau Hunks en Fungus), pianist Han Reiziger (o.a. componist en begeleider van cabaretgroep Lurelei), harpiste Carla Bos (o.a. Schönberg Ensemble en Holland Symfoniaen), saz-speler Cengiz Tutar en Eriks vader, gitarist Walter de Jong. Het optreden wordt als een van de hoogtepunten van Crossing Border gezien.
In december belandt het album Spinvis op de tweede plaats in de eindlijst van muziekblad Oor. Het liedje Smalfilm wordt tweede in de door VPRO-luisteraars samengestelde Song van het Jaar 2002. In beide gevallen moet Spinvis de Amerikaanse band Queens Of The Stone Age voor zich laten. Eind 2002 ontvangt De Jong een Essent Award.
debuutcd
2001 Na jaren experimenteren, opnemen, knippen en plakken op een computer in zijn woning in Nieuwegein heeft de inmiddels 41-jarige Erik de Jong eindelijk een cassette met schetsen van drie nummers die hij verstuurt naar platenmaatschappij Excelsior. Labelbaas Ferry Roseboom is direct enthousiast over de - door De Jong zelf benoemde - singer-sample-songwritermuziek en twee weken later besluit Excelsior Spinvis te tekenen.
1976-2000 Erik de Jong groeit op in een muzikale omgeving. Zijn moeder speelt Hawaïgitaar en ukelele en zijn vader gitaar. Op vijftienjarige leeftijd, in 1976, wordt De Jong het jongste bandlid in de punkband van zijn broer, Blitzkrieg en later The Duds. Hij speelt ook in de Utrechtse bands Hi Jinx en Judy Nylon. Een vast instrument bespeelt De Jong niet. Als de drummer niet kan, mag hij drummen en als de bassist niet kan, mag hij bassen. Later gaat De Jong naar het conservatorium om slagwerk te studeren. Als hij tot de ontdekking komt niet echt een instrumentalist te zijn, stapt hij over op de richting arrangement en compositie. Hij raakt verslingerd aan elektronica en drumcomputers en doet opdrachten voor films en documentaires.