Over Fernando Lameirinhas
Viana do Castelo
Fernando Lameirinhas, begenadigd componist en tekstschrijver en als meeslepend zanger en gitarist een van de iconen van de wereldmuziek in Nederland, is in 1944 geboren in Porto, Portugal. Tijdens zijn vroege jeugd heeft hij enkele jaren op het platteland gewoond, in Trás Os Montes en Viana do Castelo. Daar is zijn passie voor muziek ontstaan dankzij het kerkorgel en het kerkkoor waarin hij heeft gezongen.
Charleroi
In 1959 verhuisde het gezin naar Charleroi, in België, omdat vader Lameirinhas, verdacht van linkse sympathieën, moest vluchten voor het regime van Salazar. Hier begon de muzikale opleiding van Fernando en zijn drie jaar jongere broer Antonio, die hem tot op de dag van vandaag bijstaat als bassist en zanger. Hier ook maakte hij kennis met allerlei andere culturen, die een grote invloed op zijn ontwikkeling zouden hebben. Deze dualiteiten, tussen het platteland en de stad en tussen het Portugees zijn, maar ergens anders wonen, bepalen zijn persoonlijkheid en zijn werk.
Jess & James
Tussen 1966 en 1970 hadden de gebroeders Lameirinhas veel succes, ook in het buitenland, als het soulduo Jess & James. Er werden twee hits gescoord: Move (1967) en Something for Nothing (1968). Na verloop van tijd werd dit een sleur en na een periode als straatzanger in Londen herontdekte Fernando zijn Portugese roots, ook dankzij Braziliaanse artiesten als Novos Baianos, Gilberto Gil en Caetano Veloso.
Amsterdam
In 1975 verhuisde hij naar Amsterdam, waar Toni en hij van 1976 tot 1980 deel uitmaakten van het samenwerkingsverband Sail/Joia, huisorkest van de Melkweg en de Kosmos. Een uitbundige live-sensatie die bekend werd door het nummer Amsterdão. Na drie studio-lp’s en een live-lp viel de combinatie uit elkaar. Daarna volgden er platen met Fernando’s Ginga (1981) en Joia (1982-1988), de formatie waarbij de broers grote jazzmuzikanten betrokken als Sean Bergin, Michael Moore en Franky Douglas. Het eenmalige project Oxalá (1992) luidde Fernando’s solocarrière in: het altijd naar voren reizen dat tot dan toe zijn leven en carrière had bepaald, werd gecombineerd met terugkijken.
Lagrimas E Risos
Vanaf Lagrimas E Risos (1993) was Lameirinhas’ stijl uitgekristalliseerd: een eigen kijk op de fado, vermengd met samba, chorinho, Kaapverdiaanse morna, jazz en pop, hartstochtelijk, melancholiek en swingend. De saudade, het heimwee, is nooit ver weg, maar uiteindelijk is je huis in je hart. Omdat hij een hekel heeft aan grenzen, die hij ziet als kooien, werkt hij ook geregeld samen met musici uit andere genres en culturen, zoals Raymond van het Groenewoud, Frank Boeijen, Hennie Vrienten, Bløf, Paul de Leeuw (met wie hij in 1999 de single Naar het Zuiden uitbracht), de Malagassische zanger-accordeonist Régis Gizavo, de Kaapverdische zangeres Dina Medina, de Hindoestaanse Droeh Nankoe en Stef Bos.
40-jarig jubileum
In 2005 zaten Fernando en Antonio veertig jaar in het vak, wat gevierd werd met een concert in Carré, vol prominente gasten, vereeuwigd op de dvd Meu Fado – Live in Carré. De cd Anaïna verscheen in 2007 en bevat twee Nederlandstalige duetten met Stef Bos, Ericeira en Hier. Dat laatste nummer werd een aanzienlijk succes. De samenwerking met Bos, die ook actief is in Zuid-Afrika, werd voortgezet vanaf april 2010 tijdens de Cape Connection-tour waaraan zanger-gitarist-accordeonist Régis Gizavo eveneens deelnam.
In het seizoen 2010-2011 waren twee programma's in de theaters te zien: Verdes Anos, wat ‘jonge jaren’ betekent, een vervolg op de succesvolle concertreeks Minha Casa van Fernando en zijn broer Antonio en Brellando waar Fernando, Riet Muylaert (bekend als singer-songwriter van de succesvolle Vlaamse band Jackbond) en Paul de Munnik samen de planken op gaan, met de muziek van Jacques Brel als uitgangspunt en inspirator.
ETERNO
ETERNO, voor Fernando de eeuwige cyclus van alle dingen in het leven, is de titel van het album dat in september 2011 is verschenen en de gelijknamige concertreeks 2011-2012. De nummers op ETERNO gaan zowel over het verlies van dierbaren als over de geboorte van nieuw leven, dingen die Fernando de laatste jaren van heel dichtbij meemaakte. Wat doet dit met je? Hoe geef je het een plek? Wat gebeurt er als een belangrijke schakel in je familie wegvalt of er juist een bijkomt? Na ruim vijftig jaar ervaring in het vak én in het leven, belandde Fernando in een nieuwe fase van zijn leven en dat klinkt door in deze liedjes. Dominante thema’s als de liefde en de dood staan centraal op dit album. In seizoen 2016 - 2017 speelde hij deze voorstelling nogmaals in een paar theaters.
Pessoa
In 2013 maakte Fernando samen met trompettist Eric Vloeimans en de Portugese zangeres Mafalda Arnauth het theaterprogramma en de cd Pessoa, een hommage aan de belangrijkste dichter in de Portugese literatuur: Fernando António Nogueira Pessoa (1888-1935). Omdat Fernando er zich van bewust was dat je de grootsheid van Pessoa's werk beter ongemoeid kunt laten, bewerkte hij in Pessoa niet de poëzie, maar zocht hij naar de persoon achter de beroemde dichter.
Ridder in de Orde van Oranje-Nassau
In januari 2015 werd Fernando na afloop van zijn voorstelling Noir in De Kleine Komedie geridderd, omwille van zijn bijzondere verdiensten voor de wereldmuziek in zijn algemeenheid en de fado in het bijzonder.
Biografie Een fado voor mijn vader
In seizoen 2016 - 2017 reisde Fernando langs de theaters met maar liefst twee programma's: E Terno en Een fado voor mijn vader, naar het gelijknamige boek over Fernando's leven dat in 2016 is uitgegeven door uitgeverij Meulenhoff.
Koffer
In november 2017 start hij met zijn programma 7, waarin hij de zeven hoofdzonden en deugden onderzoekt. Vanaf najaar 2018 toert hij met CUBA IN, een theaterconcert waarin hij zijn impressies van dit eiland verwerkt.
Alhoewel een best of-programma voor hem altijd ver in de toekomst lag onder het mom: het beste moet nog komen, heeft hij voor seizoen 2019-2020 het plan opgevat om alle prachtige liedjes die al heeft gemaakt in één programma te spelen: The Best Of. Omwille van corona zijn een aantal voorstellingen geannuleerd. Die worden in najaar 2020 alsnog gespeeld. Zijn afscheidsconcert Melody Man is om dezelfde reden verplaatst naar najaar 2021. Melodie is de rode draad in zijn 57-jarige mooie en intense muzikale carrière. Deze bevlogen muzikant blijft natuurlijk wel muziek schrijven en spelen. In seizoen 2023-2024 speelt hij zijn concert Koffer in kleine zalen.